- nadan
- sif. <fars.>1. Cahil, avam, biliksiz, geridə qalmış, məlumatsız. Nadan adam. Nadanın biridir. – Ağıllı düşmən nadan dostdan yaxşıdır. (Ata. sözü). Ey nadan mollaların sözünə qulaq asıb, məndən bir neçə günlüyə üz çevirən camaat! C. M.. // İs. mənasında. Sənə Vaqif kimi dərd bilən gərək; Layiq görməm hər nadanı mən sənə. M. P. V.. Mən Zakirəm, budur sözüm, söhbətim; Nadan ilə hərgiz olmaz ülfətim. Q. Z.. Fikrimi verməm əbəs, siz kibi nadanlara; Sövq edəsiz oğlumu bir para hədyanlara. M. Ə. S..2. Xəbərsiz, bixəbər, qafil. <Həcər:> Özünü tez yetir, ay nadan Nəbi! Tüfəngi havada oynadan Nəbi! «Qaçaq Nəbi».3. Öz həddini bilməyən; qaba, kobud, qanmaz. Nadan adam. Nadan z. hərəkət etmək.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.